Zupa wiśniowa

Trudno stać na patelnią, gdy na dworze trzydzieści stopni w cieniu, a włączanie piekarnika przy takich temperaturach to zwykły sadyzm. Rodzinie też apetyt dopisuje średnio, chętniej pije niż je, więc na obiad przyrządzam, nazwijmy rzecz po imieniu, kompot z makaronem, zwany dalej zupą wiśniową. Co ciekawe, osobiście nie przepadam za zupami owocowymi, a tę zjadłam ze smakiem. Polecam, nie tylko na gorące dni.

 

Składniki:

800 g wiśni
6-8 łyżek cukru
goździki, cynamon
1-2 łyżeczki mąki ziemniaczanej

Sposób przygotowania:

Wiśnie myję i dryluję (tu wyznam w sekrecie, że z niewydrylowanych też wychodzi dobra i wcale nie ma obowiązku babrania się z pestkami, ale niech będzie, że jestem w zgodzie ze sztuką kulinarną).

A więc wydrylowane (lub nie) wiśnie wrzucam do garnka, dolewam około 1,5 litra wody i zagotowuję. Wsypuję cukier, wrzucam 2-3 goździki, szczyptę cynamonu (akurat nie miałam w domu cynamonu w laskach, ale jeśli ktoś ma, to pewnie będzie lepiej) i gotuję około kwadransa.

Mieszam mąkę z odrobiną zimnej wody i zagęszczam zupę.
Studzę i podaję z makaronem, bo zupa wiśniowa najlepiej smakuje na zimno.