Ciasto drożdżowe na niedzielę

W tym przypadku tytuł mówi wszystko. Upiekłam najklasyczniejsze na świecie ciasto drożdżowe. Leciutkie, pulchne, niezbyt słodkie, z kruszonką na wierzchu.
Jest po prostu fantastyczne.

Tu dygresja.
Moim pierwszym kamieniem milowym w kuchni były bułeczki drożdżowe. Kiedy je wreszcie upiekłam i wyszły, uznałam, że wreszcie trochę wiem na temat ciast.
Oczywiście myliłam się strasznie, bo to było jakiś czas temu i aż kiwam głową nad moją ówczesną ignorancją w dziedzinie kulinariów. (Za jakiś czas pomyślę dokładnie to samo, więc luz, cały czas się uczę.)
Plus jednak był taki, że wreszcie przestałam się bać drożdżówek i teraz zdarza mi się od czasu do czasu coś zrobić. Niezbyt często, bo to ciasta wymagające i czasu, i uwagi, i przede wszystkim ciężkiej pracy fizycznej, a to jest mi najbardziej wstrętne. Ja tam stresy wolę odreagować biorąc książkę do ręki ;)

Pochodzenie przepisu to również dłuższa opowieść.
Otóż od znajomej (pozdrawiam Asiu!) dostałam cieniutką książkę bez obrazków wydaną przez Wojewódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Olsztynie pod tytułem „Nasze domowe, stare i nowe… Przepisy kulinarne zebrane na Warmii i Mazurach.”
Całkowicie się zgadzam z autorami broszury, że należy ocalić od zapomnienia regionalne tradycje kulinarne, chociaż są tam też przepisy całkiem współczesne, w których używa się rosołków w kostce czy parówek. Moim absolutnym faworytem jest prosię pieczone: „Oczyszczone prosie opłukać, posolić od wewnątrz, na 1 godz. przed pieczeniem (…)”.

Natomiast wybierając przepis pani Teresy Zaworskiej byłam przekonana, że ona rzeczywiście od wielu lat piecze tę drożdżówkę na niedzielę i że pewnie tak samo piekła jej matka i babka. I wszyscy, którzy do niej przychodzą w weekend na kawę marzą o dokładce.


Anka



Składniki:
(na prostokątną blachę 25x33cm)

ciasto:
½ maki pszennej (około 3 szklanek)
szczypta soli
50 g drożdży
¾ szklanki mleka
1 szklanka cukru
125 g masła
1 jajko + 4 żółtka

kruszonka:
¾ szklanki mąki
½ szklanki cukru
120 g masła

Sposób przygotowania:

Jajka, masło i mleko wyjmuję wcześniej z lodówki (jajka przynajmniej dwie godziny, masło i tak trzeba roztopić, a mleko zazwyczaj trochę podgrzewam w mikrofali).

Przygotowuję rozczyn. Rozkruszam drożdże, mieszam z połową letniego mleka i łyżką cukru, dodaję 2-3 łyżki mąki. Przykrywam i odstawiam w ciepłe miejsce na około 20 minut.

Roztapiam masło. Musi przestygnąć do temperatury pokojowej, gdy będę je dodawała do ciasta.

Jajko i żółtka ucieram z cukrem (dałam mniej, bo wolę mało słodkie, można dodać cukier waniliowy jeśli ktoś lubi) i szczyptą soli.
Mąkę przesiewam.

Dodaję do mąki rozczyn, resztę mleka i żółtka. Dokładnie wyrabiam ciasto.
Potem dodaję roztopione masło (wygodniej zrobić to w misce) i znowu wyrabiam aż cały tłuszcz zostanie wchłonięty i otrzymam elastyczne ciasto w pięknym żółtym kolorze.
Przykrywam i odstawiam do wyrośnięcia na godzinę-półtorej, ma podwoić objętość.

Przebijam ciasto pięścią, wykładam na wysmarowaną masłem blaszkę i znowu odstawiam pod przykryciem na jakieś pół godziny.

W tym czasie przygotowuję kruszonkę, czyli mieszam mąkę z cukrem, a następnie dodaję masło rozcierając je palcami na małe kawałeczki. Tuż przed wstawieniem do piekarnika posypuję ciasto kruszonką.

Piekę około 45 minut w 190 stopniach (góra-dół).
To znaczy tak zaleca przepis, ale ja zmniejszyłam temperaturę do 180 już po dwudziestu minutach i powinnam była wyjąć ciasto z piekarnika pięć minut wcześniej, bo trochę się przypiekła skórka, więc w przypadku mojego sprzętu kuchennego podałabym raczej temperaturę 180 stopni i 40 minut.