Smalec do chleba z cebulką i kiełbasą

W niedzielę, tuż przed gwałtownym opadem pierwszego tegorocznego śniegu zdążyłam zrobić smalec do chleba. Teraz zima mi niestraszna, jestem gotowa na mrozy, hej! Co prawda dwa słoiczki smarowidła (jeden z cebulką, drugi z wiejską kiełbasą) właśnie się kończą, i to głównie za moją sprawą, bo Mąż się odchudza, a dzieci wybredne, ale mam już w lodówce świeżą połeć słoniny i kawałek boczku, bo dziś w mięsnym podsłuchałam, jak pan z panią w kolejce przede mną ustalali, że zrobią smalec z boczkiem. Mniam!

Przepis jest z gatunku tych "znacie? to posłuchajcie!" ale może przypomnę komuś o tym smakołyku.



Składniki:
(na dwa małe słoiczki)

• 300-400 g świeżej słoniny bez skóry
• 1 mała cebulka
• kawałek kiełbasy wiejskiej (10 cm)
• sól

Sposób przygotowania:

Słoninę kroję w kostkę 5x5x5 mm, żeby skwarki wyszły drobne. Wrzucam ją na patelnię, wytapiam na niedużym ogniu, wyłączam gaz, kiedy skwarki się już lekko zarumienione.

Na osobnej patelni podsmażam na złoto cebulkę pokrojoną w kostkę (na maśle), następnie – też osobno – drobno pokrojoną kiełbasę (trzymam się wymiarów kostki słoniny).

Kiedy smalec nieco przestygnie, a jeszcze nie zastygnie, dzielę go na pół razem ze skwarkami, połowę mieszam z cebulką, połowę z kiełbasą, solę (ok. ½ łyżeczki soli na porcję z cebulką, a do kiełbasy mniej, bo jest słona sama z siebie, zawsze można dosolić już na chlebie) i przelewam do słoiczków (optymalnie byłoby mieć klasyczny, gliniany garnuszek, ale niestety, trafiłam tylko na takie do kiszenia ogórków, a to jednak nie ten rozmiar.

Podobno smalec ze skwarkami absolutnie nie szkodzi, jeśli je się go na razowym chlebie. Może i tak, ale kto by po nocach za razowcem biegał!