Wiśnie w syropie

Uwielbiam wiśnie. Przywiozłam świeżo zerwane z drzewa w ogrodzie rodziców i jadłam, dopóki mi język nie ścierpł na amen. To co zostało, postanowiłam schować do słoików. Znalazłam w sieci kilka przepisów, z których wybrałam najmniej pracochłonny.

Pokarało mnie za lenistwo: pomyliłam 12 godzin z 24 i ponowne zasypywanie cukrem wypadło mi na 2.00 w nocy. Jednak nie ma tego złego, przynajmniej odrobiłam się z zaległym prasowaniem.

Podaję nieco mniej cukru, niż było w oryginale, bo nie wszystek się rozpuścił mimo mieszania.

Owoce są bardzo smaczne i jędrne. Świetnie nadają się do lodów i ciast.


Chuda

Składniki:

• 400 g wiśni
• 400 g cukru

Sposób przygotowania:

Najpierw wyjmuję z wiśni pestki, co jest czynnością żmudną i brudzącą, zatem zalecam użycie odzieży ochronnej. Można stosować mechaniczną drylownicę albo wykałaczkę. W mojej małej kuchni nie mam gdzie wstawić drylownicy, zatem użyłam drewnianego patyczka.

Wydrylowane wiśnie wkładam do miski i zasypuję połową cukru. Dobrze to zrobić rano, bo wtedy drugie zasypywanie po 12 godzinach przypadnie na wieczór, a nie – jak w moim przypadku – na środek nocy.

Po 12 godzinach odlewam do szklanki sok, który powstał i chowam do lodówki. Zasypuję wiśnie resztą cukru i odstawiam na kolejne 12 godzin. Po ich upływie przekładam wiśnie do rondla, wlewam wcześniej odlany sok i mieszam na małym ogniu do rozpuszczenia cukru. Ma się dobrze podgrzać, ale nie zagotować.

Przygotowuję słoiki: biorę małe, takie jak po chrzanie czy musztardzie, myję je dokładnie, wyparzam wrzątkiem, osuszam czystą ściereczką. Do ciepłych słoików przekładam wiśnie i zalewam sokiem – z tej porcji wyszły mi dwa słoiczki wiśni i jeden syropu.

Następnie pasteryzuję: zakręcone słoiki wkładam do rondelka, nalewam ciepłej wody do połowy wysokości słoiczków, przykrywam rondel. Doprowadzam do zagotowania wody i trzymam pięć minut na małym ogniu. Wyjmuję ostrożnie, dokręcam i stawiam na zakrętkach. Zostawiam do ostygnięcia.